Voorste-kruisband
revalidatie
Elke keer dat ik iemand zie binnenkomen met een voorste kruisbandblessure, zie ik niet alleen een knie die instabiel is – ik zie een atleet wiens wereld even stil staat. Of je nu een fanatieke amateur bent, een ambitieuze talentvolle sporter of een doorgewinterde prof: een VKB-blessure raakt je diep. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. En precies dáárom begint herstel voor mij niet bij de knie – het begint bij het begrijpen van de mens erachter.
In Nederland worden jaarlijks duizenden voorste kruisbanden afgescheurd. Alleen al onder voetballers zijn het er meer dan vierduizend per jaar. In mijn werk zie ik dagelijks wat dat betekent: maanden van onzekerheid, frustratie, gemis van het spel. De revalidatie is lang – gemiddeld negen tot vijftien maanden – en vaak zwaarder dan mensen zich realiseren. Maar wat weinig mensen weten, is dat hoe goed je deze maanden benut, bepalend is voor je sportieve toekomst.
Slechts 65% van de amateurs keert terug naar hun oorspronkelijke niveau. En bij jongeren onder de twintig jaar ligt het risico op een nieuwe blessure binnen twee jaar op 30%. Die cijfers zijn confronterend, maar ze zijn geen doodvonnis. Met de juiste begeleiding kun je ze voor zijn.
Als fysiotherapeut én performance coach zie ik het als mijn missie om niet alleen je knie te herstellen, maar je als atleet sterker terug te laten keren dan je was. Dat betekent niet zomaar wat oefeningen doen en hopen dat het goed komt. Het betekent werken aan stabiliteit, kracht, vertrouwen, snelheid – maar ook aan je zelfvertrouwen. We bouwen het herstel stap voor stap op, in fases die afgestemd zijn op jouw lichaam, jouw sport en jouw doel.
Te snel terug willen is begrijpelijk, maar gevaarlijk. Elke maand extra na de eerste zes maanden verlaagt je kans op een nieuwe scheur met maar liefst 51%. Daarom gaat het bij mij niet alleen om fysieke belasting, maar ook om educatie. Ik leer je luisteren naar je lichaam, omgaan met tegenslagen en slim terugkeren in het veld.
Waar anderen stoppen bij het medische traject, ga ik verder. Omdat ik weet hoe het voelt om buitenspel te staan. Omdat ik geloof dat elke atleet recht heeft op een hersteltraject dat volledig is afgestemd op zijn of haar unieke pad. En omdat ik weet: als we het goed aanpakken, wordt dit niet het einde van je verhaal – maar het begin van een sterker hoofdstuk.